İşletmelerde politik beceriler ve kariyer!

Manville’in asbest davaları yüzünden yaşadığı güçlüklerin ve bunu izleyen iflasının öncesinde yaşanan bu olay, Goodwin de dahil herkes için bir şok olmuştu. Goodwin’in yönetimde olduğu 1970 - 1975 yılları arasında şirketin gelirlerinde yüzde 91’lik bir artış olmuş ve 1970 - 1974 arasında net kar yüzde 115 artmıştı.(*1) Söz konusu girişim yönetim kurulundaki iki dahili üyeyi de şaşırttı. Göründüğü kadarıyla Goodwin, şirketin kıdemli yöneticileri tarafında seviliyordu ve şirkete yeni bir canlılık kazandırmak amacıyla genel müdürlüğü Denver’a taşımak gibi bazı adımlar atmıştı.

Goodwin’in bu pozisyona yükselişine baktığımızda, işini neden uzun süre elinde tutamadığına dair bazı ipuçları buluruz. Stanford Üniversitesi’nde deneysel psikoloji(*2) dalında doktora derecesi olan Goodwin, Rand Corporation ve aynı şirketin yan kuruluşu olan System Development Corporation’da on sene çalışmıştı. Bir stratejik planlama işi için Manville tarafında istihdam edildiğinde, kendi danışmanlık şirketini yürütmekte ve New York Üniversitesi İşletmecilik Okulu’nda akşam dersleri vermekteydi. Yapılan iş o kadar başarılı oldu ki şirket planlamasında Sorumlu Genel Müdür Yardımcısı olarak Manville’de çalışması önerildi. Yirmi ay kadar sonra şirketin başına getirildi.

Goodwin’in kariyerine baktığımızda, son derece zeki olduğu ve çok iyi eğitim aldığı açıkça anlaşılan, ama iş hayatının neredeyse tamamını tek başına ya da serbest çalışarak, Hava Kuvvetleri Özel Birliği’nin yönetim ve kontrol sistemini tasarlama, yazılım geliştirme gibi yüksek zeka gerektiren uğraşarak geçirmiş birini görürüz.

Ne geçmişinde ne deneyimlerinde ne de öğreniminde onu bir yönetim kurulu ile ilişkileri yürütmeye ya da büyük şirketlerin hırlı gürlü dünyasına hazırlayacak bir şey olmuştu!’’

Yukarıdaki örnek ile aktarmaya çalıştığım genel bir saptamaya ışık tutuyor:

Bir örgütteki başarınız sadece zekanıza, gayretinize ve
şansınıza değil, sahip olduğunuz politik becerilerin işgal
ettiğiniz konumun gerektirdikleriyle uyuşup uyuşmadığına da bağlıdır. Kişilerarası ilişkilerin yönetimi, iktidar ve nüfuz kullanma, iktidar kazanma bu becerilerden bazılarıdır. Kimileri bunu doğal olarak ve zevk alarak yaparlar ve farklı başarı öykülerinin sahipleri olurlar, bazıları için ise bu yollara kafa patlatmak lanetli bir şeydir.

Kendi deneyimlerim bana, insanların büyük bir kısmının bu uygunluk boyutunu pek düşünmediğini ve davranışlarını bu temele dayanarak pek gerçekçi biçimde yönlendirmediğini gösteriyor.

Çoğu insan sahip olduğu zihinsel becerilerden ve ilgi alanlarından yararlanabileceği, bunların önem taşıyacağı mevkiler arar. Ama pek az kişi iş olanaklarını değerlendirirken, konuya iktidar ve nüfuz perspektifinden bakar.

Üstelik politika konusunda büyük yetenek gerektiren işler ille de daha çok para kazandıran işler olmak zorunda değildir. Ağırlıklı olarak bireysel, analitik çaba gerektiren pek çok iş, danışmanlık, vergi hukuku ve yatırım bankacılığı gibi son derece iyi para kazandırır. Dolayısıyla burada söz konusu olan, yüksek bir ücret karşılığında tatsız bir duruma katlanmayı göze almak değil, yeteneklerimizi en iyi şekilde kullanabileceğimiz yeri bulmaya çalışmaktır.

M. Gürşan Gürel
Eğitim ve Yönetim Danışmanı
Management Centre Türkiye
ve
Executive Partner
Integra Interim Management & Outsourcing AŞ

Kaynaklar:

1.Nixon, Leadersi 326

2.Abraham Zalesnik ve Manfred R.Kets de Vries, Power and the Corporate Mind, 109

3. Henry Kissenger, The White House Years, 39

4. Eliot Aronson, The Social Animal,4

5.Research in Organisational Behavior, B.M.Staw-L.L.Cummins c.1 54




Paylaş: