0
Ben önemliyim, sen önemlisin, hepimiz önemliyiz
Peki “kişisel değer” yatırım getirisi ya da işgücü devir oranı gibi ölçülebilir mi? Hayır. Ama kesinlikle artırılabilir. Aşağıda, çalışanlarınız arasındaki kişisel değer fikrinin güçlenerek beslenmesini sağlayacak kısa bir liste bulacaksınız. Terez, “Bu listenin bir çıktısını alın ve yeni diyaloglar kurmak, keşifler yapmak ve harekete geçmek için kullanın” diyor.
1. Koridordaki selamlaşmalar kesinlikle önemlidir. Bunları ciddiye alın.
2. Organizasyonda bir yerde, birileri karşı karşıya kaldığınız sorunun yanıtına sahip olabilir. Bilgisayarınızı kapatın ve sizi sarmalayan bilgi denizinde sörf yapın.
3. Bilgi, beceri ve yetenek konusunda takıntılı durumdayız. Biraz da kendi ilgi alanlarımıza odaklanmamız gerekmez mi?
4. İç rekabet her zaman en azından bir “kaybeden” yaratır, unutmayın.
5. Duvarlara asılan plaketler ve ödül olarak verilen akşam yemeği davetleri çok da önemli değildi. Asıl önemli olan şu iki kelimedir: “Teşekkür ederim”.
6. Herkesin “ayın elemanı” seçildiği bir ay belirleyin.
7. Kişiler zorlayıcı misyonlarla harekete geçer, misyon bildirgeleri ile değil.
8. Pek çok şirkette şikayet departmanları, şikayet formları ve bunları değerlendiren bir personel bulunuyor. Birileri de kompliman departmanı kurmayı deneyemez mi?
9. Tüm müşteri girdilerini görme hakkı kime verilmeli? Yanıt basit: Herkese…
10. Çalışan memnuniyet anketleri, gerçekten zengin diyalogların ve odaklanmış hareketlerin yolunu açmıyorsa ağaçları ziyan etmekten başka bir işe yaramaz. Bir ağaç kurtarın: Eğer raflarda tozlanacaksa memnuniyet anketleri yaptırmayın.
11. Klişe olabilir ama kesinlikle doğrudur: Saygının gelişmesi için yıllar, yıkılması için saniyeler gerekir.
12. Gerçekten bilgi, ilham ve enerji veren performans değerlendirmeler yapıyor musunuz?
13. Pek az kişi yüksek maaş peşindedir. Ama herkes adil maaş ister.
14. Çok uzun yıllardır “patron”, “ast”, “çalışanlar”, “senin ekibin” ve “tepe yönetim” gibi kavramları kullanıyoruz. Bu durumda bazı çalışanlar kendilerini ikinci sınıf vatandaş gibi hissettiğinde neden şaşırıyoruz?
15. Mekan önemlidir. Eğer bazı kişiler küçük kutulara sıkıştırılıp, bazıları ferah odalara yayılıyorsa ne tür bir mesaj veriyor olursunuz?
16. Dilbert’in komik olmadığını düşünüyorsanız, endişelenmeye başlayın.
17. Eğer Dilbert’e dönüştüğünüzü düşünüyorsanız, gerçekten de endişelenin.
18. Eğer iş ortamınız Dilbervari bir hal almışsa acilen olumlu değişim yönetimi çabaları içine girin.
1. Koridordaki selamlaşmalar kesinlikle önemlidir. Bunları ciddiye alın.
2. Organizasyonda bir yerde, birileri karşı karşıya kaldığınız sorunun yanıtına sahip olabilir. Bilgisayarınızı kapatın ve sizi sarmalayan bilgi denizinde sörf yapın.
3. Bilgi, beceri ve yetenek konusunda takıntılı durumdayız. Biraz da kendi ilgi alanlarımıza odaklanmamız gerekmez mi?
4. İç rekabet her zaman en azından bir “kaybeden” yaratır, unutmayın.
5. Duvarlara asılan plaketler ve ödül olarak verilen akşam yemeği davetleri çok da önemli değildi. Asıl önemli olan şu iki kelimedir: “Teşekkür ederim”.
6. Herkesin “ayın elemanı” seçildiği bir ay belirleyin.
7. Kişiler zorlayıcı misyonlarla harekete geçer, misyon bildirgeleri ile değil.
8. Pek çok şirkette şikayet departmanları, şikayet formları ve bunları değerlendiren bir personel bulunuyor. Birileri de kompliman departmanı kurmayı deneyemez mi?
9. Tüm müşteri girdilerini görme hakkı kime verilmeli? Yanıt basit: Herkese…
10. Çalışan memnuniyet anketleri, gerçekten zengin diyalogların ve odaklanmış hareketlerin yolunu açmıyorsa ağaçları ziyan etmekten başka bir işe yaramaz. Bir ağaç kurtarın: Eğer raflarda tozlanacaksa memnuniyet anketleri yaptırmayın.
11. Klişe olabilir ama kesinlikle doğrudur: Saygının gelişmesi için yıllar, yıkılması için saniyeler gerekir.
12. Gerçekten bilgi, ilham ve enerji veren performans değerlendirmeler yapıyor musunuz?
13. Pek az kişi yüksek maaş peşindedir. Ama herkes adil maaş ister.
14. Çok uzun yıllardır “patron”, “ast”, “çalışanlar”, “senin ekibin” ve “tepe yönetim” gibi kavramları kullanıyoruz. Bu durumda bazı çalışanlar kendilerini ikinci sınıf vatandaş gibi hissettiğinde neden şaşırıyoruz?
15. Mekan önemlidir. Eğer bazı kişiler küçük kutulara sıkıştırılıp, bazıları ferah odalara yayılıyorsa ne tür bir mesaj veriyor olursunuz?
16. Dilbert’in komik olmadığını düşünüyorsanız, endişelenmeye başlayın.
17. Eğer Dilbert’e dönüştüğünüzü düşünüyorsanız, gerçekten de endişelenin.
18. Eğer iş ortamınız Dilbervari bir hal almışsa acilen olumlu değişim yönetimi çabaları içine girin.
