0
Uluslararası Çalışma Örgütü (İLO)
İLO dünya kuruluşları arasında işçi ve işveren temsilcilerinin politikalarının ve çalışma programlarını saptarken seslerini hükümet temsilcileri ile eşit duyurabildikleri tek kuruluş. 1946’da BM bünyesine alınan ilk uzmanlaşmış kuruluş olan İLO’ya üye devletler başlangıçta 45 iken günümüzde 173’e ulaştı. İLO’nun başlıca ilkesi, evrensel ve sürekli barışın ancak sosyal adalet temeli üzerine oturtularak sağlanabileceğidir. İLO’nun heryerde çalışanlara sağlamaya çaba gösterdiği sosyal adaletin temel unsurları ise insan haklarına saygı, yeterli yaşam standartları, insanca çalışma koşulları, istihdam olanakları ve ekonomik güvenceden oluşuyor. Uluslararası Çalışma Örgütünün en eski ve önemli işlevlerinden birisi de uluslararası çalışma standartlarını düzenleyen sözleşme ve tavsiye kararlarının üçlü yapıya sahip ( hükümet, işveren, işçi) Uluslararası Çalışma Konferans’ında kabul edilmesini ve üye ülkeler tarafından onaylanmasını sağlamak. 1930’larda İLO’nun ilk teknik misyonu, onayladıkları sözleşmelerin uygulanmasında güçlüklerle karşılaşan ilkelere yardım etmek üzere kurulmuştu. 2.Dünya savaşı sonrasında ise örgüt geniş kapsamlı bir teknik işbirliğine öncülük etti. Genellikle yeni bağımsızlığını kazanmış ülkelerin istihdam ve insan kaynaklarının geliştirilmesi, girişimcilik ve kooperatifler, endüstri ilişkileri ve çalışma yönetimi, çalışma koşulları, işçi sağlığı, iş güvenliği ve sosyal güvenlik alanlarında kurumsallaşmalarına yardımcı oldu. Son yıllarda İLO değişen çevrenin gereksinimlerini karşılamak üzere yeni bir aşamaya başlıyor. Bu kurumsal değişimin temel taşını, örgütü ve tarafları İLO’nun çalışma konuları, amaç ve ilkeleri çerçevesinde birbirlerine yaklaştıran aktif katılım politikası oluşturuyor. Yılda bir kez toplanan “Uluslararası Çalışma Konferansı”, dünyanın çalışma ve toplumsal sorunlarının tartışıldığı forumla uluslararası minimum çalışma standartlarını ve örgütün genel politikasını saptıyor. İLO’ya üye devletlerden herbiri konferansa, ikisi hükümet kanadını, biri işçileri ve diğeri işverenleri temsil eden dört delege gönderebiliyor. Bu delegeler bağımsız olarak görüşlerini açıklayabiliyor ve oyunu kullanabiliyor. Bunun yanında İLO’ya üye ülkeler bölgesel konferanslar için de belirli zamanlarda toplanıyor. Yıllık konferans metinleri ve işçi istatistiklerinin yanısıra İLO periodik olarak işçi eğitimi, uluslararası işçi dökümantasyonu, iş güvenliği ve işçi sağlığı ile iş dünyası kitapçığı yayınlıyor. 21.Yüzyıla girerken, çok sayıda ülkenin vatandaşı demokratikleşmede kazanılan sosyal adalet ve insan hakları gibi İLO’nun kutsal kabul ettiği değerler tarafından yönlendirilme isteklerini dile getiriyorlar. Dünya’nın bütün bölgelerinde sosyal yükün sadece eşit olmayan bir biçimde fakirlerin sırtına yükletilmemesi için ekonomik ve siyasi alanlarda yeniden yapılanmalara ihtiyaç duyuluyor. Sosyal adalet ne bir lüks ne de fakirlik için bir mazerettir, uygar insanlığın özüdür. Dünya İLO ile birlikte geleceği inşa ederken, tüm politik tercihlerin bu düşünce ışık tutmalıdır.
Hazırlayan:Biril ATIŞ
