Yönetimler sofistike olmalı mı?

Hepimiz sofistike olma fikrini severiz. Belki bazı şirketlerin sofistike bir ücretlendirme sistemi veya sofistike bir işe alım süreci olduğunu duyuyoruz ve biz de böyle olmak istiyoruz. Sofistike kelimesini duyduğumuzda, zekice ve karmaşık bir şey bulmayı umarız. Eğer düşündüğünüz buysa, o zaman ikiden birini aldınız demektir.

Sofistike süreçler genellikle nasıldır?

Sofistike yönetim süreçleri akıllıdır. Neyin en önemli olduğunu anlamak için süreci tüm yönleriyle görebilirler. Bunu çözmenin yollarını bulacak kadar zekiler. Böyle bir anlayışa hayranız.

Sofistike süreçler genellikle karmaşık değildir. Örneğin, sofistike bir işe alım süreci harika bir istihdam markası yaratacaktır. Büyük istihdam markasını oluşturmak için gerçekte ne yaptıklarını sorduğunuzda, “Kimlerin başvurduğunu ve sürecin neresinde olduklarını takip ediyoruz, ardından her dönüm noktasında onlara durumu bildiren bir e-posta gönderiyoruz” diyorlar. Bu kadar. Bunu yapmak akıllıca bir şey; bunu yapmak disiplin gerektirir ancak yapılması karmaşık bir şey değildir.

Karmaşıklığın tehlikeli cazibesi

Üniversitelerde bize karmaşık fikirler öğretiliyor ve karmaşıklıkla başa çıkma yeteneğimize değer vermeye başlıyoruz - bizi özel yapan şey buymuş gibi... Karmaşık bir iş sorununun üstesinden gelmek için karmaşık bir çözüme ihtiyacımız olacağını varsaymak da doğaldır. Son olarak, “Evet, adaylara başvurularının durumunu bildirmek için e-posta gönderiyoruz” demenin pek övünülecek bir yanı yoktur; bir makine öğrenimi programı oluşturmak için bir MIT veri bilimcisi tuttuğumuzu söylemek çok daha güzel olurdu.

Bütün bunlar, sofistike bir şeyin karmaşık olması gerektiğini düşündüğümüz ama bizi yanlış yöne götüren bir dünyaya götürür.

Dünyanın en sofistike liderlik geliştirme tesisi

GE'nin Crotonville'deki liderlik geliştirme tesisi, uzun zamandır dünyanın en ünlü liderlik geliştirme tesisiydi. İnsanlar sihri görmek için çok uzaklardan gelirdi. Genellikle de hayal kırıklığına uğruyorlardı. Crotonville'de temel liderlik konularını ele alınıyordu (Ziyaretçiler "Bunu herkes yapabilir" diyorlardı), iyi materyal sağlamak için ellerinden geleni yapıyorlardı (Ziyaretçiler "elbette" diye düşünüyorlardı) ve mümkün olduğunda GE'den liderlerin kurslar vermelerini sağladılar. Ziyaretçiler, "Güzel fikir, istersek bunu biz de yapabiliriz" şeklinde tepki veriyorlardı. Her şey oldukça basitti ve evet, karmaşık olmadığı için diğer şirketler de yapabilirdi - sorun şu ki, diğer şirketler yapmadı. GE, liderlik eğitiminin önemli olduğunu anlayacak kadar zekiydi ve bu, üst düzey liderliği eğitmen olmak için çekmek anlamına gelse bile programlarını etkili kılmak için çok çalıştılar, ancak yaptıklarında sofistike bir sihir yoktu.

Sonuç

Başarılı programların anahtarı, neyin gerçekten önemli olduğunu görecek kadar zeki ve bu önemli şeylerin etkili bir şekilde sunulmasını sağlayacak kadar kararlı olmaktır. Bu düzeyde bir zekâ ve disipline sahip olmanın ne kadar zor olduğunu hafife almamalıyız. Sorun şu ki, günün sonunda bu "sofistike" programlar o kadar da özel görünmüyor çünkü karmaşık değiller.

Pek çok basit şey işe yaramaz, çünkü en önemli şeyi elde edecek kadar zeki değildirler. Basit olmak yeterli değildir. Zekice etkili basit programlar ile sadece basit olanlar arasında ayrım yapma yeteneğini geliştirmemiz gerekiyor. Ayrıca, karmaşıklığın karmaşıklık anlamına geldiğini ve karmaşıklığın gurur duymamız gereken bir şey olduğunu hayal etmekten de vazgeçmeliyiz.

David Creelman