Uzaktan Çalışan cephesinden gelen istifalar neyin habercisi?

Son 1 ayda sadece ABD’de yaklaşık 4 milyon insan - kabaca tüm çalışanların yüzde 2,7'si işten ayrıldı. Bu yaklaşık 20 yılın en yüksek seviyesi. Ayrıca, son anketler, çalışanların yüzde 25 ila yüzde 40'ının herhangi bir yerde aktif olarak yeni bir iş aradığını gösteriyor.

Soru şu ki, bu giden grupta kimler var?

Birçok iş liderine ve İnsan Kaynakları uzmanına göre, işten ayrılanların büyük çoğunluğu uzaktan çalışanlardır. Bu, geçtiğimiz bir buçuk yılda çalışanların evde kalmasına izin vermenin, dönüş zamanı geldiğinde insanların rollerinden duydukları memnuniyeti artıracağını umanlar için sürpriz oldu. Bunun yerine, görünüşe göre birçoğu, ofise dönmeleri istenmese bile iş piyasasını test etmeyi tercih ediyor.

Peki bu fenomenin arkasında ne var?

Birçoğu, yanıt vermeyen yöneticilere ve uzaktan çalışanlarla ilişkiler geliştirmedeki başarısızlığa işaret ediyor.

Bu şekilde olmaması gerekiyordu. Esnek programlar, işe gidip gelmeme ve herhangi bir yerde yaşayabilme yeteneğinin, insanları meşgul ve sadık tutmaya yardımcı olması gerekiyordu. Ancak aynı zamanda, geçen yılki tarihi işten çıkarmaların ve maaş kesintilerinin hatıraları insanların zihninde hala taze. Ancak, şirketler artık çalışanları işe almak için çabalarken, insanlar kariyerleri üzerinde daha fazla kontrol sahibi oluyor.

Birçok şirketin bazı pozisyonlar için hibrit veya tamamen uzaktan bir programa geçmesiyle birlikte, uzaktan çalışanlar arasındaki yüksek devir hızı, şirketler için önemli yetenek sorunlarının habercisidir. Uzaktan çalışmaya geçiş, daha geniş işe alım fırsatları sunarken, liderlerin uzaktan çalışanları şirketin değerlerine ve kültürüne uygun hale getirmesini ve onlarla güven ve sadakat oluşturmasını da zorlaştırıyor.

Liderler, elde tutma programlarını yeniden düşünmek ve uzaktan çalışanları kültüre dahil etmek için yeni ve yaratıcı yollar bulmak zorunda kalacaklar. Ek menfaatler ve elde tutma bonusları sunmak yalnızca bir yere kadar gidecek ve şirketler insanları çok uzun süre kendileriyle ilişkilendirmeye çalışırlarsa bu da geri tepebilir.

Bir öneri, uzaktan çalışanların yöneticiler ve diğer liderlerle buluşmak ve sosyalleşmek için her üç ayda bir ‘bir haftalığına’ ofise gelmelerini sağlamaktır. Bir diğeri, aynı şehir, eyalet veya bölgedeki uzaktan çalışanlar arasında kendi ilişki ağlarını geliştirebilmeleri için saha dışı toplantıları bir araya getirmektir. İyi bir şirket uygulaması, sanal işe alım ve entegrasyon deneyimlerini iyileştirmek için yeni işe alınan uzaktan çalışanlardan sürekli olarak geri bildirim toplamaktır.

Tüm bunlara rağmen, gelecekte şirketlerin uzaktan çalışanları tutması doğası gereği daha zor olacak.