İşyeri ve İşkolu Sorunları Anketi
Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK), işyerlerinde ve işkollarında yaşanan ekonomik, sosyal, siyasi ve rekabet gücüyle ilişkili sorunların tespiti amacıyla yapılan “İşyeri ve İşkolu Sorunları Anketi”nin ikincisini gerçekleştirmiştir. Ankete TİSK’e üye 122 işletme katılmıştır. Ankete dahil olan firmalar, kendi sektörlerinde belirleyicilik niteliğine sahip, büyük işlemelerdir. Anket kapsamındaki 122 işletmeden 54’ü, yaklaşık %50’si Türkiye’nin 500 Büyük Sanayi Kuruluşu listesinde yer alıyor. İşletmelerden alınan bilgi ve veriler, 1997 yılının ilk 9 ayına aittir.
TİSK’e üye işyerlerinde ve işkollarında yaşanan ekonomik ve sosyal nitelikli sorunları tespit etmek ve iş dünyasının beklenti ve isteklerini saptamak amacıyla yapılan anket çalışmasında elde edilen sonuçların değerlendirilmesinde ana başlıklar:
1 Ekonominin Genel Durumu
2 Gümrük Birliği’nin Etkileri
a Gümrük Birliği’nin Olumlu Etkileri
b Gümrük Birliği’nin Olumsuz Etkileri
3 Hükümet Politikalarına İlişkin Görüşler
4 İşçi İşveren İlişkileri
5 Beklenti ve İstekler olarak sıralanmıştır. İşletme ve işkollarının siyasi, ekonomik, sosyal ve çalışma hayatına ilişkin önemli sonuçlarının tespit edildiği ankette belirtilen beklenti ve istekler;
* Ülkenin siyasi ve ekonomik istikrara ihtiyacı vardır.
* Güçlü hükümetlerin iktidara gelmesini sağlayacak bir seçim sistemi benimsenmelidir.
* Hükümetler popülist politikalar yerine gerçekçi politikalara yönelmelidir.
* Yüksek enflasyon en kısa zamanda kontrol altına alınmalıdır.
* Hükümet politikaları yatırımı, üretimi ve ihracatı geliştirme hedefine uygun olmalıdır.
* Sosyal güvenlik, vergi ve adalet sistemleri ile kamu kesiminin reformu bir an önce gerçekleştirilmelidir.
* Yüksek faiz oranları düşürülmelidir.
* Kayıtdışı ekonomiyi daraltacak tedbirler alınmalıdır.
* Küreselleşme sürecine ekonominin uyum sağlanmasına ve sanayinin rekabet gücünün artırılmasına yönelik tedbirler hızla yürürlüğe konmalıdır.
* Özelleştirme çalışmalarına hız verilerek, ekonomide verimlilik artırılmalıdır.
* Özelleştirme gelirleri yeni yatırım projelerine aktarılmalıdır.
* Rant ekonomisi önlenmelidir.
* Kamu harcamaları kontrol altına alınmalıdır.
* Vergi oranları düşürülmeli; vergi mükellefi sayısı artırılmalıdır.
* Rant gelirleri vergilendirilmelidir.
* Vergi kayıp ve kaçakları önlenmeli; çalışanların ve işverenlerin vergi yükü azaltılmalıdır.
* Girdi fiyatları AB ülkeleri düzeyinde tutulmalıdır.
* Yap işlet modeline işlerlik kazandırılarak, enerji, ulaşım ve haberleşme alanında özel sektörün yatırım yapması sağlanmalıdır.
* Enerji maliyetleri düşürülmelidir.
* Enerji sıkıntısını giderecek tedbirler alınmalı; özellikle elektrik enerjisi alanında tekelleşmenin önüne geçilmesini sağlayacak yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
* Altyapı ve enerji yatırımları hızlandırılmalıdır.
* Reel kur politikası uygulanmalıdır.
* Enflasyonun sermaye üzerindeki olumsuz etkisini hafifletmek için enflasyon muhasebesi sistemi uygulanmalıdır.
* Yüksek oranlı işsizlikle etkin mücadeleye girişilmelidir.
* Gelir dağılımındaki adaletsizlik giderilmelidir.
* İthalata uygulanan %6 oranında Kaynak Kullanımını Destekleme Fonu kaldırılmalıdır.
* Teknolojik gelişmelere önem verilmeli; bu tür yatırımlar devlet tarafından teşvik edilmelidir.
* İhracatı geliştirecek teşvik tedbirleri uygulanmalı; bu konuda AB ülkeleri örnek alınmalıdır.
* Bürokratik işlemler azaltılmalıdır.
* Bazı sektörlerdeki plansız yatırımlar kontrol altına alınmalıdır.
* Organize sanayi bölgelerinin sayısı artırılmalıdır.
* Gümrük Birliği mevzuat uyum çalışmaları hızla tamamlanmalıdır.
* Ücret üzerindeki vergi, sigorta, fon gibi yükler azaltılarak, işgücü maliyeti düşürülmeli, net ücret artırılmalı ve istihdam teşvik edilmelidir.
* Çalışma hayatında esnekliği sağlayacak mevzuat düzenlemelerine gidilmelidir.
* Sakat ve eski hükümlü çalıştırma gibi zorunlu istihdam uygulamaları gözden geçirilmelidir.
* Kalkınmada öncelikli yörelerde asgari ücret vergi dışı bırakılmalıdır.
* İşgücü verimliliği artırılmalıdır.
* Çalışma barışının korunmasına özen gösterilmelidir.
* Ücret sistemi, verimliliğe dayalı olmalıdır.
* Yan ödemeler ücrette birleştirilmelidir.
* Zorunlu tasarruf fonu başta olmak üzere sosyal amaçlı fon uygulamaları kaldırılmalıdır.
* Eğitime büyük önem verilmelidir.
* Kalite ve verimlilik konuları çalışma düzeni içinde ön planda tutulmalıdır.
Kaynak: TÜRKİYE İŞVEREN SENDİKALARI KONFEDERASYONU
ŞUBAT 1998, YAYIN NO: 174